SEN MIDASOWY ?
Sen się staje
– Sen Midasowy,
Jakieś sprawy,
Codzienne chwile,
Nasze gesty,
Uśmiechy,
Troski,
Rozważania
– Jestem,
Czy byłem?
Sen bezkresny
– Gwiezdne przestrzenie,
Czas i obszar
Mierzony czasem
I to nasze
W cząstce skupienie
– Każdy może stać się
Midasem
Sen – tak trudno
Otworzyć oczy,
Na powiekach
Okruszki ciszy,
Księżyc – we śnie,
Srebro swe toczy
I udaje,
Że nas
Nie słyszy
PORANNY UŚMIECH
Cząsteczki złota
– Przez zasłony
Sypią się,
Skrzą się
– Dzień majowy
Wstał dosyć wcześnie
I bezczelnie
Ze snów podrywa
Nasze głowy
Wabi nas nowy dzień
– Krąg złota,
Niebo w błękitnej
Świeżej szacie,
Ptaki
I zieleń jeszcze świeża,
Poranna kawa,
Wczesny spacer
Jak można spać
Gdy tak ciekawie,
Pewnie już kaczki
Także wstały
– Trzeba przywitać
Je uśmiechem,
By razem z nami
Też się śmiały
POŁUDNICA
Południowa senna godzina
– Trochę drzemie
A trochę ziewa
– Co ma robić
I co zaczynać?
– Czy ma marzyć,
Czy może śpiewać?
Południowa
I od tej pory
Południcą niektórzy ją zowią,
Latawicą niewierną,
Zdradliwą,
Która łamie raz dane słowo
Południowa
– Na szczęście tak mało
Takich godzin
W życiu nas czeka,
Tylko tyle
Ile zostało
Godzin-dłużyzn
W życiu człowieka
PORA KARMIENIA
Koty dziś rozleniwione,
Grzeją w cieple słońca futra,
Oczy mrużą,
Kulą łapki
– Kocie sfinksy
Głodne jutra
Tylko wąsy lekko drgają
W rytmie snów
I kocich marzeń,
Brzuszki krągłe i ogony
Drzemią
Nieświadome zdarzeń
Wreszcie spokój,
Wreszcie cisza
– Gdzieś odbiegły nocne harce,
Tak się toczy
Kocie dzisiaj
W tej słonecznej rozkładance
Koty dziś rozleniwione,
Lecz niech tylko brzękną miski
– Nagle zerwą się,
Pobiegną,
Oblizując chciwie
Pyszczki
Z NOTATNIKA MYSZY – OGRODNICY
Mysz chuchała dziś w nocy na drzewka
– Na ich kwiaty strwożone mrozem,
Maj namieszał, wpatrzony w kalendarz,
Z kalendarza zamówił pogodę
Jakie plony zbiorę tym latem,
Jeśli teraz tak biało o świcie,
A tak ładnie się zapowiadało
– Maj tak zmienny jak moje życie
Ten mój sąsiad – kret w czarnym futrze,
Jeszcze wczoraj był uśmiechnięty,
Dzisiaj durny
– Jak dzień pochmurny,
Gdzieś umknęły mu komplementy
Mysz chuchała na drzewka i kreta
– Maj ją dzisiaj znów rozczarował
– Tak złośliwi Ci ogrodnicy,
Tak dla kwiatów jak i dla słowa
MAJ 24
Maj tak dziwny,
Maj rozpędzony,
Znów nas budzi
– Inny codziennie,
Kwitną,
Pachną
Drzew korowody
Jak na hasło
– Znowu kolejne
Wszystko wkoło
Dziwnie zmieszane,
Trwa sztafeta
Płatków,
Kolorów
– Bzy,
Kasztany
I dzikie róże
– Wszystko naraz
W kolejny ranek
Nawet kaczki
Te znad potoczka
Zagubiły się dzisiaj
W maju
– Gdzieś umknęły,
Zniknęły z oczu
– Tak jak zawsze
Mają w zwyczaju
Maj kolejny
Nie dał nam czasu
By go pojąć,
By się zachwycić,
By przystanąć
Na małą chwilkę
I swe zmysły
Majem nasycić
ROZWAŻANIA
Mówię do kaczek znad potoczka
– Wybaczcie, proszę,
Moje miłe
Te drobne kroczki,
Wzrok skupiony
Gdzieś pod nogami
– Coś zgubiłem,
Sam nie wiem
Czyżby tych chwil parę
– Okruszki czasu
Rozrzucone gestem niedbałym,
Od niechcenia
– Każdy mi umknął
W swoją stronę
Chyba, że winne
Dni wiosenne
Nagle rozkwitłe
– Jakby wczoraj,
Słońce cieplejsze,
Wiatr figlarny
Czeszący włosy
W dziwne wzory
Już wiem
Z pewnością
Ciut zaspałem
Przybity codzienności wagą
– Trochę zdumiony,
Wystraszony
Że może
Coś się nie udało
JAK NIEWIELE…
Czasem stajemy zamyśleni
Dotknięciem smutku
Na swej drodze,
Chociaż dokoła
Świat się mieni
Barwami wiosny,
Ptaków śpiewem
– Jest radość słońca,
Chmur puszystość
I cień tak nagły
– Czemu?
– Nie wiem
Może to wszystko
– Choć tak piękne,
Znaczona bólem
I cierpieniem
Kolejna lekcja
W życia szkole
– Coś pęka lustrem
– Stos odłamków
Rani,
Napełnia dzień
Zdumieniem
Może to wszystko
– Jak iluzja,
A pod jej maską
Tylko szarość,
Popiół i ogień,
Głód i groby,
O krok
– Jak mało,
Jak niewiele
Do dni szaleństwa
Pozostało
SEN…
Sen się zjawia
– Sen niezmierzony,
Odpłynęły
Zmysłów odczucia
– Wreszcie wolny,
Wreszcie spokojny,
Lecz świadomy
Że znów powróci
Śpi
Sny swoje
– Senne historie
Śni raz jeszcze
Z cichą nadzieją,
Że nadejdzie chwila,
Gdy wreszcie
Ci co błądzą
Też zrozumieją
Tak sią toczy
Po raz kolejny
Ta historia
– Co rok tak samo,
Wśród zieleni,
W zlocie forsycji
Aż po bielą kwitnący
Poranek
DROGA…
Marsz powolny,
Przemija droga
– Śmiech,
Rozterki,
Kpiny
I zdrady
– Gdzieś tam sędzia
Nazbyt uważny,
Bo żądają od niego
Uwagi
Tłum jak zwykle
Feruje wyroki,
Nawet wtedy
Gdy ich dotyczy
Wykonanie,
Naigrawanie,
Szafowanie
Niewinnych życiem
Marsz powolny,
Ciernista droga,
Płaszcz na grzbiecie
W purpurze powagi
– Krwi purpura,
Spiętrzona góra
I ten ciężar
Jak droga krwawy
Noc stężała
– Te, nocy cienie
Znów zawisną
Znamieniem krzyża
Jak pamiątka,
Jak dni wspomnienie,
Które wiara
Znów nam
Przybliża