STRATA

Może to tylko rosa

Na trawie

– Ta, wilgoć powiek

Przypadkowa,

Przecież nie było nic

– No prawie,

Tylko te

Nieposłuszne

Słowa

Może to tylko blask

Słoneczny

Przesłonił obraz

– Ten prawdziwy,

Omam niechciany,

Niebezpieczny

Jak detonator

Niecierpliwy

Nie wiem,

Nic nie wiem,

Chociaż lata

Kark pochyliły

Srebrząc włosy

– Jednak doskwiera

Nowa strata,

I tam gdzieś wewnątrz

Myśli

Głosy

Z  NOTATNIKA  MYSZY – PLAŻOWANIE

Rozłożyła mysz mysie wdzięki

Na leżaku

Pod starym dębem

– Jest już lato,

Choć nie ma słońca

To ja jednak opalać się będę,

Natrę kremem

– Tym z UV, futro

By się nie spiec,

Nie zostać rakiem

No bo jakże pokażę się jutro

Z wypalonym

Przez słońce

Znakiem

Rozłożyła się mysz na leżaku,

Chłodzi myszkę wiatr,

Wiatru powiew nawet ziębi

– Szczękają zęby,

Mysz naraża swe mysie zdrowie

Narzuciła myszka na siebie

Pled  i z łóżka zabrany kocyk,

Okulary zdjęła

– Te, ciemne,

Bo zbyt ciemno

Na mysie oczy

Posiedziała myszka pod dębem,

Ale sama

– Brakuje zwierzątek

I westchnęła

– Cóż, wracać będę,

Dosyć słońca,

Trochę od końca

Czas najwyższy

Zrobić w norce porządek

WSZYSTKIE SMAKI

Wszystkie smaki

O krok zaledwie,

O dotknięcie

Zdziwionych palców,

Że tak bliskie,

Choć jednak odległe,

Gdy codzienny,

Wciąż zmienny,

Nastrój

Tuż za furtką

Trawy i ptaki,

Brzęki trzmiele

I chmur fantazje

– Tylko trzeba

Uchylić furtkę,

Choćby po to,

By zacząć spacer

Sam ze sobą,

Czy może pies

Przy nodze?

Ważna tylko

Zwykła decyzja

– Wybrać ścieżkę

Na swojej drodze,

Nawet jeśli

Trudno to przyznać

Liczyć kroki,

Liczyć oddechy,

Karmić oczy,

Smakować zapach,

Aż nadpłynie

Znów upragniony

Spokój chwili

I czynów zapał

ZMIANA

Rozpędziło się lato

Zielenią

– Chmur puszystych

Bezczelną bielą,

Pośród krzewów

Szelestem liści

I na plony przyszłe

Nadzieją

Zadudniło to lato

Deszczem,

Rozpłakało się deszczem

Na szybach

– A gdzie słońce?

Mało go jeszcze,

Jeszcze przyjdzie

– Tak myślę

– Chyba?

To już lato

– Przekwitły akacje,

Tylko zapach

Drażni

I kusi

– To już lato

– Jak zwykle ma rację,

Że po wiośnie

Zjawić się musi

ZADUMA

Siedzimy sobie

Cichuteńko

– Nawet gdy zmysły

Gniewem mamią

– Gdzieś zawieszeni

Miedzy ścieżką

Naszych wyborów

– Wciąż

Tych samych

Nasze wybory

To złudzenia,

Dzięki wyborom

Świat ciekawszy,

Z pozorem,

Że możemy zmieniać

To co wpisane

W sen akaszy

Jest ponad nami

Świata kątek

– Coś,

Co niezmiennie

Przypisane

– Wbrew nam

Wpleciony

Życia wątek

– Nawet gdy jeszcze

Nam nie znany

Siedzimy sobie

Cichuteńko

Jak mysz pod miotłą

– To na szczęście,

By sprostać

Naszym nowym lękom

– Są jak wyzwania

Złudne przejście

SUKCES  CIESZY

Świętujmy sukces

– Naszą pracę

I pracy efekt

– To nieważne,

Że było trudne,

Gdy możemy

Kończyć to

Śmiechem

Śmiech to wyraz

Naszej rozwagi,

Naszej pracy

Nad ścieżki biegiem

– Dotykamy

Krawędzi sławy

– Gdzie jej kres

– Szepczemy,

Ja nie wiem

Świętujemy sukces

Na korcie

– Gdzieś na ringu,

Na płycie boiska

I słuchamy tę naszą melodię

Co wbrew woli

Łzy nam

Wyciska

Sukces cieszy

Teraz

I zawsze,

Dodajemy cegiełkę

Kolejną

– Tak, on cieszy

A czasem śmieszy,

Że jest tylko

–  Wśród zmiennych,

Zmienną

ANIOŁ PRZEWINIEŃ

W tych naszych chwilach

– Codziennych,

Nie zawsze jesteśmy

Tacy jak chcemy

– Wierni

Naszym zasadom,

Pragnieniom

– Tym wszystkim

Co wprawdzie

Nic nie zmienią,

Ale istnieją

Jak chwili naszej

Miernik

Miernik czy może

Ktoś nad nami

Bez skazy,

Pełen miłości

– Osłania tymi swoimi

Skrzydłami

Nasze błędy,

Nasze małości,

Strażnik

– Nasz strażnik

Nad snami

Anioł

– Ten jakże ważny,

Anioł naszych

Przewinień,

Pełen rozwagi

Szepcze

Cichutko,

Nastraja serce

Przeciw smutkom,

Mając nadzieję,

Że potrafi

Ocalić,

Że nas nie zostawi

Sam na sam

Z chwilką życia

– Krótką

BIERKI

Szepnął czerwiec

– To Ja,

Czy maj jeszcze?

Sam już nie wiem,

Bo wszystko bez zmiany

– Pachnie ranek

Kolejnym deszczem

I te same

Dni

– Takie same

Stanął czerwiec

Przy mostku

Nad strugą

– Tuż ponad nim

Upojne akacje

Kwitną sobie

– Tak od niechcenia,

A za nimi

Tak blisko

Wakacje

Duma czerwiec

Nad swoim losem

– Cóż poradzę

Na zmianę klimatu,

Powinienem,

Lecz nie urosłem

– Tak jak szkic

Osnowa dla żartu

Ja wiem jedno

– Kolejne lata,

Czas

– Ten mój,

Statycznym się zdaje

A tu nagle

Zmiana

Za zmianą

– Rozsypują się bierki

Zebrane

Z NOTATNIKA  MYSZY – DĄSY

Mysz się wściekła na pana Kreta

– Tak jak wściekać się mogą myszki

– Durny samiec

– To ja kobieta

Zawsze muszę zajmować się wszystkim

Prosta sprawa

– Dureń się mądrzy

– Mnie uczyli fachowcy od rurek

Jak je łączyć,

Otwierać,

Zamykać,

By nie było żadnych powtórek

On nic nie wie,

Bo skąd ma wiedzieć

– Jego praca,

Studia

I szkoły

Nic nie warte

W tym moim gniewie,

Więc nie może zostać

Wesoły

Trzeba zwarzyć

Tę jego minę,

Tą swawolną

Zbyt pewną pewność,

Jak on śmiał

Zarzucić mi winę

Za usterkę

– Przecież niewielką

Mysz się wściekła,

Lecz troszkę schłodzona

Patrzy w bok

Tam gdzie kret stanął w pąsach

– Lekko swe pochyliła ramiona

– Czemu głupi

Na mnie się dąsa

CZĄSTECZKA  CISZY

Rozsypały się

Wszystkie słowa

– Te, mięciutkie

Jak nasze koty,

Ze słów świat

Pragnęliśmy zbudować

– Tak odporny

Na wszystkie zgryzoty,

Na pytania

Dnia codziennego,

Na te lęki

I nocne strachy,

Na dumania

– Właściwie dlaczego

Mamy zawsze

Swe dylematy?

Rozsypały się

Wszystkie wspomnienia

– Tyle wspomnień

Na czasu krawędzi,

Każdy krok

Potrafił coś zmieniać

– Coś co było

W to

– Może będzie?

Rozsypały się

Nasze pragnienia

– Nasze wielkie

O sobie mniemania,

Stanęliśmy

– Właściwie

Siedzimy

Wśród bezruchu

Ciszy

Dumania

Już nie wiemy

Gdzie nasze racje,

Istniejemy

– To tylko się liczy,

Zanurzeni

W swą medytację

– Tylko trwamy

W cząsteczce

Ciszy