BYĆ  MOŻE

 

Istniejemy

Wewnątrz

I wewnątrz

– Jakby jądro

Gdzieś wśród

Wielości,

Gdy nieznana jest

Nasza wielkość

Powiązana

Więzami

Nicości

 

Świat

– Ten wkoło,

Wciąż ogromnieje,

Bo wciąż bliżej

Do jego końca,

Kiedy zgasną

Nasze nadzieje

– Tak jak gasną

Jasności słońca

 

Czy wejdziemy

Na ścieżkę ciemności?

– Wciąż nie wiemy

Co za barierą,

Gdy zakończą się

Nasze

Przeszłości

I za moment

Nam

Spowszednieją

 

Istniejemy

W tej małej chwili

Kiedy myśli

Wiążą się

W słowa

– Marzyciele

Wierni swej wierze,

Że możemy

Siebie

Budować

 

Istniejemy

Pełni nadziei,

Że być może

Za czasu granicą

Światłość

Wielka

– Nad światłościami,

Kres wypełnia

Wiecznym zachwytom