CHWILKA MEDYTACJI
Na jedną nutkę
Dzień przystaje
– Zaledwie chwilka
Zamyślenia,
Gdzieś w tle – muzyka,
Sprawy ważne
W głąb odpływają
– Świat się zmienia
Wystarczy tylko
Zamknąć oczy,
Gdzieś nagle ruszyć
Przez bariery
Czasu,
Przestrzeni,
Pobywania
– Nagle jesteśmy
Dysonansem
Dla tego TUTAJ
Wobec TRWANIA
Na jedną nutkę
– Gdzieś tam wewnątrz
Pomiędzy wdechem
I wydechem
W ciszę wszechświata
Odpływamy
– Gdzieś,
Gdzie jesteśmy
Ledwie echem
Z NOTATNIKA MYSZY – CO ZA ZIMA
Mysz do szafy odwiesiła
Kurtkę, szalik, rękawiczki
Piszczy – cóż to jest za zima
Gdy spocone nam policzki
Wkoło śniegu brak i mrozu
Styczeń minął, luty mija
Tylko patrzeć wiosna przyjdzie
Czy już się skończyła zima?
Siedzi mysz zdegustowana
– Co mam robić w takim czasie,
Czy już sadzić zamiast grabić
– Pokręcone plany nasze
Nadszedł kret w rozpiętym płaszczu
– Podskakuje, podśpiewuje,
Wręcza myszce wątłe kwiatki
– Myszko ja już wiosnę czuję
BEZRADNY LUTY
Luty rozgościł się
Za oknem,
Lecz pory swej
Nie przypomina
– Zapomniał śniegu,
Mróz gdzieś zgubił,
Jedynie wcześniej
Dzień zaczyna
Luty na spacer
Rankiem chadza,
Z kaczkami
Nad potoczkiem
Tańczy,
Psiaki na smyczach
Wyprowadza,
Słoneczną toczy
Pomarańczę
To przecież luty
– Jest już luty,
Lecz jakże inny
– Oswojony,
Tylko wspomnieniem zimy
Straszy,
Przysłowiem,
Doświadczeniem naszym
– Być może
W tym co nas otacza
Jak my
Bezradnie
Pogubiony
TO JA
To Ja
– Świadoma cząstka
Świata,
Myśląca gwiezdna
Pyłu mgiełka
Gdzieś zagubiona
W świetlnych latach,
Nutka zaledwie
W nocy dźwiękach
Mój czas
To ledwie mgnienie
Chwili
– Coś co się gubi
W świata scenie,
Przedziwna sztuki
Scenografia
I aktor jeden
– Jak istnienie
Pełen pokory
Dzisiaj staję,
Gdy wszystkie zmysły
Uchwycone,
Na ustach
Szept zaledwie
– Panie, kierunku drogi
Wskaż mi stronę
Świat
– Ten wokoło,
Wciąż przeplata
Skrajne emocje
I działania,
Jak wieczność
Swe traktuje lata
– Świadomość końca
I początku,
Na ścieżkach wiedzy,
W chwilce trwania,
W poszukiwaniu
Sensu wątku
MARTWA NATURA
Kompozycja kształtów
Kolorów,
Trochę światła
I nutka nostalgii,
Pyłki kurzu
W kątkach nastroju
I rytm czasu
W zegarze,
Krajobrazy
I twarze
– Uchwycony
Czar fotografii
Pokój swoje ma
Tajemnice,
Umykają pośpiechem
Ranków
– Giną,
Nikną w dzień,
Tylko nocą
Jak ćmy cieni
Nad nami
Trzepocą
I sny tkają
Na krosnach
– Lato,
Zima
Czy wiosna,
Bezustannie,
Bez żadnych
Przystanków
Kompozycja
– Martwa natura,
Każda cząstka
Ma swe znaczenie,
Każda była
Istniała,
– Duża,
Średnia
Czy mała,
Zostawiła po sobie
Wspomnienie
MGŁA
Mgła okryła w parku alejki,
Mgła na domach,
Krzewach
I drzewach,
Na problemach
Drobnych
I wielkich,
Na westchnieniach,
Na ptasich śpiewach
W mgle potoczek
I kaczek spacer,
W mgle zginęły
Ludzkie postacie,
Psy
I koty,
Lecz też kłopoty
Nasze lęki
I gesty odważne
Taki sobie mgielny
Poranek
– Gdzieś za oknem
Świat w kłębkach waty
– Chyba jednak
W domu zostanę
Z parującą
Filiżanką herbaty
Z NOTATNIKA MYSZY – PO SYLWESTRZE
Po sylwestrze mysz jeszcze śpiąca,
Jeszcze czuje posmak szampana,
Sztuczne ognie wciąż płoną w oczach,
Cała noc przetańczona – do rana
Towarzystwo było mieszane
– Z tego oraz z innego lasu,
Rozbawione i rozśpiewane
Wśród toastów, żartów, hałasu
Po tej nocy już trochę minęło
Dni i chwilek przy stole mysim
– Nowy Rok rozgościł się w norce
Oraz kret który jest i kaprysi
Mysz ma chandrę i cichą nadzieję,
Że ten kret to tak tylko na moment,
Nowy Rok niech zostanie bo młody,
Lecz kret stary – niech zmyka już sobie
ROK PO ROKU
Wreszcie mamy
– Zjawił się Nowy
Rok czy roczek
Godny zdrobnienia,
Jeszcze wszystko
Nieokreślone,
Jeszcze czyste
Jak kartka biała
– Można tworzyć
Plany i sceny,
Scenariusze,
Bo sztuka cała
Pozostaje wciąż
Do stworzenia
Jaka sztuka?
Z pewnością
Też nowa
– Taką wszyscy
Mamy nadzieję,
Nowa barwą
Znaczeniem słowa,
Treścią,
Żartem,
Planem,
I brzmieniem
Tylko wewnątrz
– Gdzieś tam
Nieśmiało
Jakieś echo
Przeszłości pobrzmiewa
– Wszystko było,
Znów stworzy się
Plagiat
– Rok po roku
Jak drzewo
Po drzewach
SYLWESTER 2024
Nagle zwolnił
Rok roztrzepany
– Zaganiany
Wśród chwil tysiąca
Za sprawami
I marzeniami
O początku
I wizjach
Końca
Chciałby skończyć
To co się toczy
– Pełne strachu
I pełne bólu
Wszystkie spory
Od rana do nocy,
Zagmatwane ścieżki
Przemocy,
Chciałby skończyć
– Po prostu przytulić
Chciał przywrócić
Choć cień uśmiechu,
Chciał odnaleźć
Dróżki nadziei
– Przynaglany
Przesłaniem nieśmiałym
Od tych wszystkich
Co już istnieli
Rok się kończy
Dziwny rok
– Roztrzepany,
Jak co roku
Ostatniej swej nocy
W blasku rac
Żegnany szampanem
Ponad Ziemi
Westchnieniem
– Pomocy!
Z NOTATNIKA MYSZY – ŚWIĄTECZNA DRZEMKA
Mysz choinkę już przybrała
W bombki, wstążki i światełka
Stoi przy niej oniemiała
– Niby drobiazg a rzecz wielka
Już popiekła ciasta, mięsa
I sałatek różnych krzynkę
– Przygotowań ważna chwila
Zakończona odpoczynkiem
Tylko troszkę oczka mruży
Jednak budzik nastawiła,
Gości większość wprost z podróży,
Zaspać łatwo – starczy chwila
Myszka drzemie w swym fotelu
– Nagle słyszy kroki w progu
– Szczęście jeden a nie wielu,
To Kret tylko – dzięki Bogu
Kret się zjawił ciut przed czasem,
Prosi – wybacz Myszko miła,
Szedłem cicho – nie z hałasem,
Śpij – Tyś dziś się narobiła