Z NOTATNIKA MYSZY – ROZTERKI JESIENNE

 

Mysz już wszystko wykonała

– Każdą cząstkę w swoich planach,

Urzeczona sobą

Cała

Nagle pyta

– Czy kochana

Jestem

Za tę swoją skrzętność,

Za logikę,

Pracowitość

– Czy ktoś,

Choćby jednym gestem,

Sugeruje przyjaźń,

Miłość

 

Z tym pytaniem mysz przysiadła

Na ławeczce

Przed swą norką

– Duma,

Pyszczek gładzi łapką

– Trochę jej przeszkadza słonko

– Nie wiem,

Sama teraz nie wiem,

Tyle było różnej pracy

– Nie widziałam,

Nie słyszałam

Czy dla kogoś coś to znaczy

 

Nadszedł dróżką

Kret przyjaciel

Spytał – czy masz chwilkę czasu,

Bo gdy wcześniej przychodziłem

Uwijałaś się sąsiadko

Jak w ukropie,

Nieprzytomnie,

A ja tylko przynosiłem

Bukiet kwiatów świeżo ciętych

Z tą nadzieją,

Że tym razem

Bukiet mój

Będzie przyjęty

 

Popatrzyła mysz na Kreta

Z rozczuleniem

– Cień czułości

– Wybacz

Zapomniałam durnie,

Że te związki,

Te sąsiedzkie,

Jednak nigdy

Nie rdzewieją

– Tak, mój miły

– Dziś jest cudnie

– Jesteś najważniejszym z gości