SIERPNIOWE OSTATKI

Przenikanie okruchów lata

Z jakże wczesną jeszcze jesienią

– Ranne rosy,

Nieśmiałe złoto

W trawach skryte

Gdzieś ponad ziemią

Pszczoły miodne

Dość ociężale

Podążają do swoich siedzib

Pełnych plonów

Z pytaniem co dalej,

Gdy na polach

Poplony śniedzi

Resztki lata

– Jeszcze gorące,

Jeszcze złocą się popołudniem

– Gdzieś nad rzeką

Błyszczącą słońcem

Trwa nasz spacer

Z westchnieniem

– Jak cudnie