WRÓBEL  I  WIOSNA

Wróbel

Przycupnął na gałązce

– Mały zagęstek

Garstki pierza

– Grzeje się,

Pławi

W świetle słońca,

Lecz jeszcze ciepłu

Nie dowierza

Jeszcze tak mało

Nowej wiosny,

Podmuchy wiatru

Tak nieśmiałe,

Listki na krzewach

Nie wyrosły

– Czekają

W ciszy

Na swe

Dalej

To tylko takie

Gierki słowne,

Gdy wszystko

Wokół nas się zmienia,

Czekamy

Z utęsknieniem

Wiosny,

Szepcząc do zimy

– Do widzenia

Wiemy, że czas

Jak karuzela

– Z każdym obrotem

Nowe lata

Odmierza,

A my wciąż naiwni

Wierzymy,

Że to

Nie kres świata

Wróbel przycupnął

Na gałązce

– Bije maleńkie jego serce,

Jest tylko chwila

I to słońce,

Wiara,

Że wiosna

Przyjdzie wreszcie