RANEK W MIEŚCIE

Ranek nuci

Swą melodyjkę

– Nutki ciszy rozwiesza

Na drzewach,

Jeszcze słońce

Melodii nie słyszy,

Tkwi za chmurą

– Ukradkiem ziewa

Jeszcze słońce

Twarz swoją złoci,

Zerka w taflę błękitu

– O zgrozo!

Cała twarz

Plama na plamie

– Kosmetyki snów

Nie pomogą

Wprawdzie błąka się

W myślach

Nadzieja

– Jeśli tylko

Dość mocno zabłysnę

To nie ujrzy nikt,

Bo spojrzenia

Nie utrzyma nikt

Swoim zmysłem

Ranek nuci

Swą melodyjkę

– Tak naprawdę

To trochę się krztusi,

Dużo spalin

I więcej czym dalej

– Ranek w mieście

Wytrzymać to musi