STYKS

Pośród cieni,

Świat pośród cieni

– Jak przebitki

Nie naszych  czasów,

Wzrok nam płata figle

– Zdumieni,

Zanurzeni

W przedziwny nastrój

Cienie

Formy przybrały postaci

– Nieznajome

Ciała

I twarze,

Inne formy istnienia

– Wbrew,

Na przekór zdumienia,

Jakichś innych

Zachowań

I zdarzeń

Tam przed nami

– Drzewo czy

Postać?

Obok kształt,

Czy zarys postaci?

– Jakże trudno

W miejscu pozostać,

Gdy widzimy

Wszystko

Inaczej

Marsz jaskinią

– Coraz mniej światła,

Tylko cienie

Ścianami wędrują,

Śmiech buszuje

Po ciemnych komnatach,

Gdzie

Spłoszone

Myśli

Harcują