MAREK  I  DAREK

Rzekł mnich Marek

Do mnicha Darka

– Spójrz jak płyną

Czas

Oraz życie,

Wciąż w zakonie,

Choć głowa płonie

– Być

Czy istnieć?

Odwieczna zagadka

Powiesz bracie

– Ja tu nie widzę

Nawe małej drobinki

Wahania

– Czym jest życie

A czym jest bycie,

Gdyby tylko odrzucić,

Zemdleć ,

Umknąć,

Nie wrócić,

Nie uwierzyć

W istnienie Pana

Darek

Jednak  pozostał milczący,

Nic nie odrzekł

Na Marka zaczepkę,

Tylko swoim spojrzeniem

Objął Marka

I Ziemię

– Chyba bracie żartujesz

Troszeczkę