Z  NOTATNIKA  MYSZY  –  PRZEDNÓWEK

Mysz zdumiona

Stanęła przed norką

– Wciąż przednówek,

Lecz czemu zima

– Łudzi,

Nęci

Majowe słonko,

A  nocami

Wciąż trudno wytrzymać

Poznikały zimowe zapasy

– Mniej ziarenek,

Mniej trawek

W komorze

– Tylko głód,

Tylko smak zogromniały

Nadal rośnie

Jak mech na sośnie

– Zwłaszcza wtedy,

Gdy drzwi otworzę

To nie wszystko,

Bo w polityce

Także zimno

– Zmrożone słowa,

Zwierząt grono

Zostając stroną

Nie potrafi

Spokoju

Zachować

Mysz zdumiona

I świat zdumiony,

Że tak wszystko

Układa się

Mysio,

Niby różne

Zwierząt wybory,

Ale jakoś

Tak dziwnie

– Może trochę naiwnie,

Jednakowo

– Tak wczoraj

Jak dzisiaj