MÓJ  MISTRZ

Mój Mistrz

dosyć nagle

zatracił wyrazistość.

Twarz jego zlała się z setką odbić innych twarzy

I ten nieokreślony wzrost,

nieokreślona tusza.

Sam już nie wiem który – ten okryty togą,

czy też ten w zwykłych jeansach z kwiecistą koszulką na wierzch.

Zacząłem się zastanawiać

– może już nie zasługuje na miano Mistrza,

zwłaszcza teraz, gdy jego nauki stały się nieprzydatne

dla moich nowych zainteresowań

Być może nadal ma swój urok i czar

dla wszystkich, którzy po prostu uwierzyli

w treść jego wizytówki,

w słów magiczność,

w gestów oszczędność

I wszystkie te historie towarzyszące jego opowieściom.

W tajemnicy

powiem wam,

że teraz znalazłem prawdziwego Mistrza.

Jestem nim zafascynowany,

bo ścieżka, którą opisuje jest całkowicie moja

a przy najmniej

– na razie,

tak mi się wydaje