SMUTNY  WIERSZ – TAKIE TEŻ BYWAJĄ

Małe smuteczki,

Ciche smuteczki,

Zastygły w kącie

Za starą szafą

– Ktoś

Ciszy trwaniem zbudził

Ich lęki,

Prośby,

Pytania

– Dla czego?

– Za co?

Tylko milczenie,

Cisza wieczorna,

Sny, które nagle

Pamięć rozrywa

Na małe cząstki

I ta melodia

Jak pozytywka

– Uporczywa

Małe smuteczki

Przybrane w szarość,

Pajęcze nitki

Wokół rozsnute

– Takie tam sobie

Dumania,

Małość,

Którą wypełnia

Wielki smutek