SIERPIEŃ  NAD  STAWEM

Słońce

– Dość niedyskretnie,

Przewodzi spotkaniu,

Leciutko gładzi rękę,

Wędruje do ramion,

Wraz wiatrem

Burzy włosy,

Po uszu opuszkach

Ślizga się

– Nie ma dosyć,

Półcienie

Rozpuszcza

Wokoło dość zielono

– Witki,

Listki,

Gałązki,

Zawęźlenia  pni brązowych,

Sękate podwiązki

– Przez wiatr,

Przez słońca błyski,

Błękitem nas wabi

Staw,

Kaczki,

Brzęki pszczele

Przybyłe nad stawik

Tak płynie

Dość swobodnie

Sierpniowe spotkanie

– Brzmią słowa,

Błyszczą oczy

Jak zwykle

Ciekawe

Tak płynie

Jak melodia

– W pragnieniach,

W zachwycie,

A obok

– Dość normalnie,

Przemyka nam

Życie