ANIOŁ  NATCHNIENIA

Z głową w chmurach

Stąpa  po ziemi,

– Tyle

Jakże ulotnych

Marzeń,

Wśród obłoków

Rzeźbiony Anioł

– Animator

Natchnionej twarzy

Dziwny Anioł

– Trzyma w swej dłoni

Kłębek nici

– Na drugim jej końcu

Ten co swoje zachwyty

Słowem

Dedykuje na własność

Słońcu

W jasnym świetle,

Na tropie rymu,

Lub znaczenia

– W ogromie znaczeń

Anioł gładzi

Sen rozpalony,

By się spełnił

Trochę

Inaczej,

By zaistniał

Choćby na chwilę

– Uchwyconą

W przelotnym kadrze

Jego słowem

I jego wolą,

Przywołaną

Króciutkim

– Stań się