KACZORY  I  SŁOWO

Jeszcze czuję na twarzy

Piór szelest

– Cień tylko

Czy rajd podniebny słów

Zamienionych w ptaki

– Gon szalony,

Bezmierny,

Przenikanie światła i cieni

Między  świtem,

Miedzy wieczorem

Skąd nadeszły,

Nadpłynęły

Słowa

– Miedzy dzisiaj

I wczoraj

Nasze teraz

Zaplątało się,

Wiosną zaistniało

– Chociaż wiosna dopiero w zamyśle,

Wyładniało,

Pozieleniało

I umknęło

W labirynt

Śródnocnych

Wyśnień

Słowo przysiadło

Wśród kaczek

– Tych moich,

Nad potoczkiem

– Chciało zaistnieć inaczej,

Ujęło się

Pod boczkiem

A kaczory

– Te barwne,

Te moje tęczowe

Zaczęły swe podchody

– Zachwycone

Słowem