PRZYSTANEK

Czas przystanął

– Trochę zmęczony,

Oczy przymknął

W chwilowej drzemce,

Przywołuje fragmenty drogi,

Którą przebył

I szepce

– Więcej,

Jeszcze troszkę,

Jeszcze troszeczkę,

Jeszcze tylko parę uśmiechów,

Ciut zachwytów

Problemem bytu,

Zachłystywań

Smakiem oddechu

Czas przystanął,

Bawi się cieniem

– Tym w kąciku mego pokoju,

Czas wypełnił ciszę

Milczeniem

I na wargach

Palec położył

Czas przystanął

– Tak dobrze znany

– Jakże dziwny

W swojej stagnacji,

Nic nie mówi,

Oczy wciąż mruży

– Sam już nie wiem

– Tutaj

Czy w niebie,

Przekonany o swojej racji