Z  NOTATNIKA  MYSZY – DEPRESJA

 

Mysz ma „doła”

– Siedzi skulona,

Sama nie wie

Co robić dalej,

Głowę mysią ukryła

W ramionach

– Głos rozsądku doradza

– Nie szalej,

Ale jak tu zachować spokój

Kiedy nic jej dziś nie wychodzi,

Zagubiła się w dni porządku,

Ktoś porządek wykradł

 

– Czas złodziej,

Czas żartowniś

– W zasadzie błazen,

Twarz wykrzywia w złośliwym grymasie

– Chciała

Kiedyś

By było inaczej

– Teraz pyta

– Dla czego

Czasie ?

 

Mysz ma „doła”

– Na próżno słowa

Przyjaciela

Sąsiada Kreta

– Siedzi sobie

I nie pozwala

– Żadna myszy nie rusza

Podnieta

– Jakieś zdanie,

Myśli wtrącenie,

Mała radość

Z radości tak wielu

– Przecież były,

Przecież cieszyły

– Ona ciągle nie widzi

Celu

 

Zeskoczyła z drzewa wiewiórka

– Roztrzepana,

Ogniście ruda

– Centrum ruchu,

Płomień wybuchu,

Który czasem kreuje cuda,

– Podskoczyła

– Zagląda przez ramię

– W mysie oczy

Zerka przymilnie,

Kusi tańcem,

Porywa do tańca,

Aż szepnęła mysz

– Usiądź przy mnie,

Przytuliła mysz do wiewiórki

Swoją szarą od myśli głowę

– Wyfrunęły z głowy

Frasunki

– Teraz lżejsza jest

O połowę

 

– Jakże trudno,

Lecz uśmiech wrócił,

Otworzyła myszka swe oczy

– Świat jest piękny

W ruchu zaklęty

– Za wiewiórką

Wystarczy

Skoczyć