CHWILE,  CHWILKI…

Wszystkie chwil okruszki

– Zbieramy,

Układamy

Pieczołowicie

W pudełeczkach pamięci

– Owinięte watką rozgrzeszenia,

Niedostrzegania kanciastości

I niedokładności

Są naszą nadzieją

I księgą  jednego wydania

– Nasz dowód

I przepustka do wieczności

– Bo gdyby istniała

– Ach gdyby istniała.

Nadzieja

– Jest kaczką znad potoczka,

Myszką z norki mysiej,

Jakimś wieczorem

– Jednym z wielu,

Cieniem na ścianie

I zawodzeniem wiatru w kominie

Mamy swoje radości

Zimowej koronki

Na gałązkach drzew i krzewów,

Słońca w błękicie,

A może wiosny obsypanej kwiatami nadziei

Mamy swoje lęki

Skrzypnięć za szafą,

Zgęstnienia czerni w kąciku pokoju

I tego straszku przed jutrem,

Gdy jeszcze nic nie jest pewne

– Tylko sny,

Tylko przypuszczenia,

Tylko obrazy,

Których jeszcze nie ma

Wszystkie chwil okruszki

– Tyle ich

Pomiędzy palcami,

Pomiędzy wczoraj i jutro,

Gdy to dzisiaj

Nie ma swojego imienia

– Nie stworzyłem słowa

A przecież tak chciałem