PRZEBUDZENIE  SKRZATÓW

Skrzaty

Budzą się zwolna

– Zaspane

Trą rękami wielkie oczyska,

Gładzą brody

Nieuczesane

I siadają powoli

Na przyzbach

Sen je zmorzył

– Sen nieprzespany,

A tu święta nowe

Za pasem,

Nowa pogoń za prezentami,

Za choinką zieloną

– Marsz lasem,

Marsz ulicą,

Parkową alejką,

Zamyślenie nad kaczym stadem,

Nad tą chwilką

– Jakże niewielką,

Nad jej złudnym wymiarem

– Nad czasem

Skrzaty

Budzą się zwolna

– Leniwie,

A tu tyle się dzieje na świecie

– W niepokoju rok skrzaci upływa

– Pośród głodu,

Zamieszek,

Wyrzeczeń

Tuż za progiem

Lśnią nowe święta

– Tak jak dawniej

W blasku światełek

– Nie wiadomo

Co najważniejsze,

Kiedy czasu

Jest tak niewiele