TROSZECZKĘ  WRZEŚNIA

Tego września

Jest już troszeczkę

– Może nawet więcej

Niż troszkę,

Chłodzi rankiem

I chmur barankiem,

Złotem barwi

Warszawską dorożkę

Któż pamięta

Dorożkę

I fiakra,

Stukot kopyt

Na starym mieście,

Sentymenty,

Pamięci odmęty

– Jeszcze trwają

– Ot, wspomnień warta

Pośród krzewów

Dosyć gwarliwie,

Szczebiotliwie

– Zlot małych ptaków

– Krzyczą,

Radzą,

Dyskurs prowadzą

O podróży

– Skończyło się lato

Tego września

Jest już troszeczkę

– Tylko tyle

Co sierp Księżyca

– Zawisł sobie

Na naszym niebie

I spogląda na mnie,

Na Ciebie

– Nostalgiczna

Ciupinka życia