KOLĘDOWANIE  SKRZATA

 

Skrzat zapatrzył się dzisiaj

W niebo

 

Szukał gwiazdy

– Jedynej,

Tej pierwszej

 

Niecierpliwie czekał

Z wieczerzą

– Wyczerpany

Godzin zamętem,

Ciepłem kuchni,

Zapachem ciasta,

Dobieraniem przypraw

Do smaku

 

Nucił sobie pod nosem

Ej lulaj że lulaj…

I wciąż czekał,

Wyglądał znaku

 

W nocnej ciszy

Rozbrzmiała kolęda

– Mieszanina głosów

I tonów,

Cicha,

Śpiewna

I dziwnie rzewna

 

– Poczuł skrzat,

Że nareszcie jest

W domu

 

– Pośród bliskich,

Pośród kochanych

– Mimo wad,

Mimo błędów

I grzeszków,

Ale bliskich

– Tak dobrze znanych

Jak ten drugi

Co w nas

Z nami mieszka

 

Skrzat

– Choć głos swój zgubił

Gdzieś w brodzie,

Też zanucił

– Dość nieporadnie,

Ale szczerze,

Kolędy melodię,

Bokobrody

– W zadumie,

Pogładził

 

– To, ta chwila

Zimowej zadumy

– Nawet wtedy,

Gdy zimy nie ma

 

Skrzat nad chwilą

Kolędą czuwa

I kolędą

Nad ziemią

Rozbrzmiewa.