SKRZAT  I  KAWA

A Ty czemu zerkasz

Ukradkiem

Przez ramię moje

Skrzacie

– Figlarzu  z obrazka

Na ścianie pokoju

To przecież tylko słowa

– Jeszcze mocy nie mają,

Jeszcze w snach uwięzione,

Jeszcze nie przytulone

– Na zmianę

Nudzą

I bają

– Każde na swoją stronę

Jesteś skrzatem

– Aż skrzatem

– Tylko skrzatem

W szacie

Tkanej z traw złotych

– Jesiennej roboty,

W mgiełce,

Puszku zziębniętym,

Zbieranym nad ranem

Zerkasz sobie

Niedbale

– Tak jakbyś nie był ciekawy

Co tam już napisane

– Tym smakiem

Porannej kawy.