ZBŁĘKITNIAŁO

Zbłękitniało

To nasze jestem,

Zanurzyło się

W pierwszych kwiatach

– Chmury,

Niebo,

Niedbałym gestem

Wieszczą wkoło

Kolejne lato

Zasmuciło się,

Zamyśliło,

Jedno z wielu

– Na dróżce,

Spotkanie

– Tyle szlaków,

Ścieżynek,

Ścieżek,

Tyle słów

I jedno kochanie

Zakochanie

W chwili

– Tej jednej,

W barwie,

Kształcie,

W doborze dźwięków

– Tyle światów

Obok

– Kolejnych,

Tyle marzeń,

Zachwytów,

Lęków

Zbłękitniało

Pośród kolorów

– Czy ta barwa

Powraca echem?

– Zaistniało,

Zauroczyło

Jakimś

Wiatru

Przelotnym śmiechem.