NADZIEJA…

Świat jest…

– Czyżby łaknieniem chwili?

– Wiemy jak jest nietrwała

– Może tylko westchnieniem,

Kiedy usta zdążą wziąć oddech

– Może barwą zapamiętaną,

Zanim wzrok nas urzeknie

– Ponownie

Świat się staje każdego ranka

– Pośród cieni

– Na skraju nocy

Jeszcze śpi ,

Jeszcze śni,

Jeszcze marzy,

Zawinięty w cieplutki kocyk

Potem?

– Potem

Mijamy w przelocie

Wszystkie inne świata odbiory

– Inne twarze,

Inne spojrzenia,

Inne

– Własne,

Drogi – wybory

Świat?

– W tym  świecie

Jest prawie wszystko

– Są w nim słowa

Nie zawsze gładkie,

Są emocje,

Pragnienia ,

Zmysły,

Wszystkie prawdy

I wszystkich racje

Czasem tylko stajemy

W przestrachu,

Że możemy zgubić marzenia

– Oddać,

Sprzedać,

Rozpuścić w czasie

i na drobne

Beztrosko rozmienić

Świat się staje

Każdego ranka

– My, witamy ten świat

I nadzieję,

Że przytuli nas

Jak kochanka

I że w twarz się nie roześmieje.