FANTASMAGORIE

Płyniesz,

Biegniesz na czubkach palców

– Wkoło sala

I blask

Pod nogami,

Luster kryształ

I cieni kształty

A sufitem

Niebo

Z gwiazdami

– Bujne trawy

Ścielą się,

Płożą,

Zapach stanął w niemym zachwycie

– Daj nam pożyć

– Sekundy proszą

– Stań się

– Zbaw nas

Łaskawe życie

A to tylko

Fantasmagorie,

A to tylko snów naszych

Zwiewność,

Cząstki marzeń

Wyrwane,

Zdobne

W tę – zazwyczaj szarą,

Codzienność

– Jest,

Istnieje

Wewnątrz

– Wbrew słowom

Wszystkich obok

– Nader rozumnych

Realistów,

Gimnazjalistów

Pewnych siebie

I z siebie dumnych

– Jest,

Istnieje

Szlif diamentowy,

Cząstka światła

Wewnątrz zamknięta

– Takie sobie dziecko

Zadumy

I ta cisza

W ciszy zaklęta