CHODZĄC  BOSO…

Chodząc boso

Po trawie

Czujemy

Smak ziemi,

Chłód rosy

O poranku,

Słoneczne zajączki,

Wędrujących

– Tak ciepłych,

Złocistych promieni,

Które

– Przędzy pajęczej,

Wabią nas

Zagadką

Chodząc boso

Po trawie

Łowimy

Kształt chwili

– Zadumani

Nad losu

Przypadkowym splotem,

W snach

Znajdując

Pytanie

– Czy myśmy

Już żyli?

I  nadzieję

Na jutro

Oraz jakieś

– Potem

Chodząc boso

Po trawie

Czujemy

Smak ziemi,

Swoje ciało

I każde

Swego ciała drżenie,

Myśl

Co wewnątrz się rodzi

– W każdej kropli czasu,

Wywołując

Tęsknotę

I –  wieczne

Pragnienie .