ŚWIADOMOŚĆ

Wieczność nad nami

Czas odmierza,

Tworzy świetlistą

Czasoprzestrzeń,

Płonie odwieczna

Gwiazd kolebka

– Mgiełki materii,

Barwne znaki

Wabią

Odwiecznie,

Przyzywają

Tycząc gdzieś wewnątrz

Gwiezdne szlaki

Wobec spektaklu

Ponad nami

Jesteśmy cząstką

Świadomości

– Kreślimy słowa

I obrazy,

Tworzymy własne

Brzmienia dźwięku,

Sięgamy świętokradczą

Dłonią

W te miejsca

– Czasem pełne lęku,

Z poczuciem

– Czyżby odrębności?

Świat ponad nami

I ten wewnątrz

Wciąż nie do końca

Zrozumiane,

Sięgamy pragnąc

Poznać,

Przyjąć,

Prawa i prawdy

Niepoznane