BŁĘKITNY  MOTYL

Błękitny motyl ciszy

Przysiadł na krawędzi

Pomiędzy snu zasłoną

I letnim wspomnieniem

– Wiatr bawi się kolorem

I kwiatów zapachem,

Jest jasność wszechobecna

I wieczne zdumienie

Wystarczy oczy przymknąć

Aby czas przystanął

– Posłuszny naszej woli

I naszemu chceniu,

Wystarczy oczy przymknąć,

By pod powiekami

Świat barwą się nasycił,

By świat pomalować,

By świat,

Ten świat wokoło

Ujrzeć po swojemu

Błękitny motyl ciszy

Przysiadł na mej dłoni,

Małe zajączki ciepła

– Słoneczne promienie,

Rysują

Krok za kroczkiem

– Wbrew oczywistości,

Na przekór otoczeniu,

Sen – uspokojenie

You must be logged in to post a comment.