BEZRADNY LUTY

Luty rozgościł się

Za oknem,

Lecz pory swej

Nie przypomina

– Zapomniał śniegu,

Mróz gdzieś zgubił,

Jedynie wcześniej

Dzień zaczyna

Luty na spacer

Rankiem chadza,

Z kaczkami

Nad potoczkiem

Tańczy,

Psiaki na smyczach

Wyprowadza,

Słoneczną toczy

Pomarańczę

To przecież luty

– Jest już luty,

Lecz jakże inny

– Oswojony,

Tylko wspomnieniem zimy

Straszy,

Przysłowiem,

Doświadczeniem naszym

– Być może

W tym co nas otacza

Jak my

Bezradnie

Pogubiony