OKRUTNE  NIEBO

Okrutne  to niebo

Chmur ciemnych,

Deszczowych,

W działaniu bezlitosnych,

Nieczułych na prośby,

Na niemoc,

Na życzenia,

Zaklęcia,

Przemowy

– Ot są tu

Tylko po to,

By dalej wciąż rosły

Okrutne  te rzeki

– Tak, nienasycone,

Niedawno jeszcze wąskie

– Ledwie wody strużki,

Zawarły pakt z chmurami

I deszczem spojone

Wciąż rosną,

By potęgą porażać

I ranić

– Ryczący,

Rwący falą

Pakt deszczu

Z rzekami

Okrutny ten krajobraz

– Bezładny,

Skłębiony,

Świat stanął

– Wprawdzie słońce,

Krajobraz po burzy

– To było,

To istniało

A teraz zabrane

– Jest niemoc

I jest skarga

– Jak można tak dłużej!

Jest słońce

I jest praca

– Nadzieja

Wbrew sobie,

Jest ważna

Bo są ręce

Gotowe pomagać

– Stworzymy świat na nowo,

Choć coś utracone,

Stworzymy świat na nowo,

By kształt

Znów mu nadać