KSIĘŻYC W BARCELONIE

Księżyc zanurza  

Blask srebrzysty 

W bezmiarze morskiej 

Rozległości,  

Noc zagościła  

Po  horyzont  

Wśród fal łakomych  

Srebrzystości  

Nad morzem wzgórza,  

Światła miasta, 

Sny gdzieś zamknięte  

Za oknami, 

Westchnienia,  

Śmiechy,  

Gwar i dźwięki  

Z bulwarów blasku 

Pod palmami  

Na wzgórzach pinie 

A pod nimi cykady 

Wiodą swoje trele, 

Księżyc jak lampa 

Twarz wynurza 

I srebrzy wszystko 

Coraz śmielej