PŁACZĄCY SIERPIEŃ

Sierpień rozpłakał się deszczem

– Tak trudny jest czas pożegnań,

Już wrzesień za progiem

Jesieni prologiem,

A przecież ja wciąż jeszcze

Jestem

Tak wiem

– Nasz Księżyc w błękicie

Rozkwita po raz kolejny,

Nadzieję ma,

Bo ciągle trwa

– Sierpniowi pragnie być

Wiernym

Sierpień ukrył twarz w chmurach

– Wrześniowa pogoda za oknem,

Ta aura dziwnie ponura

– A ja?

– Cóż ja?

– Sobie moknę

Sierpień rozpłakał się deszczem

– Pocieszam sierpień jak mogę

– Nie martw się

Znowu będziesz

Więc popraw

Ducha pogodę