WRÓŻBICI

Czerwcowo,

Chmurnie,

Bujna zieleń

– Takie tam sobie

Popołudnie,

Słońce wysoko,

Słońce grzeje,

Rozleniwienie

– Tak, aż cudnie

Czerwcowo

– Dotrwaliśmy czerwca,

Choć w cieniu

Tyle przepowiedni,

Jesteśmy w czerwcu,

Istniejemy

Nie patrząc,

Że gdzieś

Coś się piekli

Mędrcy,

Wróżbici,

Wizjonerzy,

Już pochowali nasze czasy

Pod wody falą,

Pod trzęsieniem ziemi,

Bo trwania im

Za mało

– I my za długo

Istniejemy

Ja sobie siedzę

Na leżaku,

Twarz swą kieruję

W stronę słońca

– Gdzieś na granicy

Nutki strachu

I niepewności

Względem

Końca