GRUDZIEŃ

Grudzień przetoczył się

– W rozpędzie,

Pozbawił resztek liści

Drzewa,

Umilkły ptaki śpiewające

I tylko wrony czerniejące

Udają,

Że potrafią śpiewać

Grudzień tak szybko

Dni rozliczył,

Dni nie połączył

Ze słów rytmem

– Zresztą nieważne,

Gdy dni szare,

By nie powiedzieć

Całkiem brzydkie

Grudzień przystanął wreszcie

W bieli,

Zatopił  w bieli płoty,

Drzewa

I namalował

Pędzlem mrozu

Kwiaty na szybach,

Bo tak trzeba

Zapomnieliśmy

– My piecuchy,

Że grudzień jest

Forpocztą zimy,

Nareszcie zjawił się

Prawdziwy,

Bo dotąd

Bywał jakby

Inny