DZIWNA WIOSNA

Od forsycji

Po zieleń liści

– Nagle drzewa

Trawy i krzewy

W cień zielony

Przybrały ziemię,

W brzęk owadów

I ptasie śpiewy

Pierwszy motyl

Grzeje swe skrzydła

W dość nieśmiałym

Przebłysku słońca,

Kwiecień plecień

Pośpiesznie staje

Coraz bliżej

Swojego końca

Maj za progiem

– Kolejna pora,

Świat nie patrzy

Na wojny zamęt

– Nad potoczkiem

Znów mirabelki

Bielą płatków swych

Obsypane

Ponad wiosną,

Ponad zapachem

– U nas spokój,

Chociaż

Tak blisko

Świat – ten inny,

Krwawy

I dziwny

Myśli skrycie

– Czy zniszczyć

Wszystko?