ZANURZENI W GRUDNIOWEJ BIELI

Marsz we mgle,

Wieczór grudniowy,

Odgłos kroków stłumiony

Bielą,

W bieli niknie odgłos

Rozmowy,

– W ciszy mglistej dźwięki

Tężeją

W ciszy mglistej stłumione

Kształty

Krzewów nagich

I drzew bezlistnych,

Tylko mrozu wczesnego szanty

Podzwaniają

Tłumione srebrzyście

Zanurzeni w grudniowej bieli

Wędrujemy

Nie znając drogi

– Pogubieni ,

Niechaj Anieli

Doprowadzą nas

W domów progi

Niech ten wieczór

Okaże łaskawość,

Niech ukryje

W bieli kołderce

Wszystkie sprawy

Niedokończone

I zmęczone

– Troszeczkę,

Serce