JESIENNE KOTY

Tuż obok

– Bliziuteńko,

Na granicy światów

Jesień

Zwolna bieleje

Pierwszym zimy szronem,

Czas się staje

Realnym

Zdarzeń swoich trzódką

– Świat ludzi

I ten koci

Z puszystym ogonem

Tuż obok

– Prawie przy mnie,

Czas mruczy miarowo,

Czas iskry kocie sypie

Z puszystości sierści

– Miauczenie

Czy mówienie?

– To po prostu słowo,

Wciąż nie wiem

– My

Czy one

W swym istnieniu

Pierwsi?

Tuż obok

Mrok w pokoju,

Wszechobecna cisza,

Kłębki ciepłą

Zwinięte w okrągły rogalik

Śpią sobie

– Tak spokojne

I tak pewne siebie,

Świadome,

Że tuż obok

Będziemy czuwali