Z NOTATNIKA  MYSZY – JESIENNE TROPY

Mysz westchnęła

– Sama już nie wiem

Jakim cudem

Przemknął tak szybko

Koniec lata na krańcu świata

I kolorem wszystko zakwitło

Płoną klony,

Dęby i lipy,

Płoną krzewy na wiecznej łące,

Pachną liście  poranne srebrzyście

Ciężką wonią – przed swoim końcem

Już opadły brązem kasztany,

Złotem wabią aleje klonów,

Brązy, brązem złamane zielenie

Wśród odcieni dębowo-czerwonych

Mysz westchnęła

– Kolejna jesień,

Ileż to już jesieni minęło?

Zabłądziła w pokojach pamięci

– Gdzieś na tropie

– Jak to się zaczęło?