TRWANIE

Jesteśmy tylko

Mgnieniem chwili,

Zadumą sekund

Na zegara tarczy,

Gdy jedna drugą

Bezskutecznie goni

A druga

Dłoń zgubiwszy w dłoni

– Wzburzona ,

Czoło swoje

Marszczy

Jesteśmy blaskiem

Niepoznanym

Gwiazdy srebrzystej

– Tak odległej,

Jedną cząsteczką

Winogrona,

Pośród osiągnięć

Jednak

Błędem

A kiedy czasem

Zadumani

Toniemy

W blasku

Snów Księżyca

– Pełni pokory,

Trwamy mali

Jak słów cząsteczka

W książce

Życia