ANIOŁ LISTOPADOWY

Szelest zaledwie

– Miękkie skrzydła

– Tak delikatne

Ponad ziemią,

Listopadowy

Cichy Anioł

Powraca wolno

Wraz z jesienią

Będzie wędrował

Alejkami

W zadumie

Nad kolejnym grobem

– Tyle ich nowych,

Tyle świeżych

– Szeleszczą pod stopami liście

– Wiatr je przegania,

Wiatru powiew

Od liści

Barwi się złociście,

Od lampek

Porwał zapach zniczy

– Płomień,

Płomienia zamyślenie

– Z Aniołem

Nowe groby liczy,

Czyta kolejne

Ze zdumieniem

Zawiodły wszystkie ludzkie plany,

Trwają w alejkach

Obok siebie

Wszyscy Ci znani

I nieznani

– Zasnęli

Pod jesiennym

Niebem

Anioł jesienny

– Rok przedziwny,

W odejścia

Nienormalnie szczodry,

W dramaty,

Smutek

I zmęczenie,

W samotność,

Niemoc

I zdumienie,

Że to już koniec

Nagły

Drogi