PEŁNIA  ZIMOWEGO KSIĘZYCA

Powiew

Muśnięcia zimowego

– Znajomy krążek

Gdzieś za szybą

Pęcznieje,

Sunie jak balonik

– Gratka,

Zagadka

Z lat minionych,

Zapowiedź jutra

Nieznanego

Noc

– Cóż, że noc,

Nieważna ciemność,

Gdy tyle srebra

Ją rozmywa

– Ciut zamyślenia

I przyjemność

Witać ten blask,

Gdy znów

Przybywa

Księżyc przystanął

Ponad dachem,

Zagląda

– Tak jak zwykle

Niemy,

Od tylu lat

W tej samej roli,

Jak aktor

Jednej,

Własnej

Sceny