SZTAFETA

Stary rok

– Co roku stary,

Zawsze

Nieco już pochylony

Znów kuśtyka,

Ale nie znika,

Przed tym nowym

Uchyla zasłony

Ma w bagażu

Uzależnienia,

Swe nawyki

I swoje dziwactwa,

Nie potrafi

Niczego zmieniać,

Powtarzając

– Moja jest racja

Stary rok

Tej nocy jedynej

Pragnie odejść

W gwiazd blasku

I śpiewie

– Niech tam sobie

Co chce robi nowy,

Nie potrafię oceniać,

Bo nie wiem

Czym jest czas

– Nie zawsze łaskawy,

Gdzie są racje

– Wśród racji wielu,

Jak zaistnieć

I sprawy swe

Sprawić

– Witaj nowy

– Mój

Przyjacielu