CREDO

Ktoś zapyta

– Czemu odpływasz

W świat urojeń,

Imaginacji,

Przecież jest

– Każdym ze zmysłów,

Poznawalny,

Jakże realny,

Jakże pewny

Swych własnych

Racji

To być może

Jest jednym z wielu

– Drogi znój

I drogi zmęczenie,

Zarys kształtu,

Wieczoru nastrój

I od marszu

– Przez chwilę,

Wytchnienie

Jedna chwilka

Maleńkiej zadumy,

Kiedy noc i gwiazdy nad głową,

Kiedy rozum

Nie wszystko rozumie

– Wie jedynie,

Że to co przy Mnie

Takie samo

Jak to co nad Tobą

Kto określił

Granice marzenia?

– Nie wiem,

Nie znam

Takiej postaci

– Łatwiej być,

Łatwiej żyć,

Gdy wspomnienia

Są tak bliskie,

Że nic

Nie tracisz