ANIOŁ  STARY

Anioł stary,

Tak stary jak świat,

Lecz ten inny

– Być może

Jego,

Jest,

Istnieje

Od tylu lat,

Poza naszym pytaniem

– Dla czego?

Anioł

– Dziwny skrzydlaty

Ktoś

– Czy pośrednik,

Czy może posłaniec?

Szumem piór

Nadpływa

I coś

W jednej chwili,

Na chwilę się staje

Anioł

Rzeźba

– W kamieniu twarz,

I złożone skrzydła

W pokorze,

Stoi w ciszy

Jak strażnik nasz,

Który ma

Na wszystko

Odpowiedź

Anioł stary

– Gdzieś ponad nami,

Gdzieś u źródeł

Niepomny czasu

Trwa wraz z nocą,

Gdzie nocy aksamit

Tworzy ciszę

I  ciszy nastrój