TRZEPOT  SKRZYDEŁ

Trzepot skrzydeł

Na snu krawędzi,

Zawieszeni

Pod własnym niebem

– Tak jak prządki,

Snujemy

Powieści

Między jawą

I jawy brzegiem

Sami sobie

Stwarzamy przestrzeń,

Sami sobie

Dajemy role

W naszej sztuce

Pod dziwnym niebem,

Gdzie –  to wszystko,

Jest dozwolone

Trwa nasz zapis

Na życia scenie,

Choćby tylko

Była obrazem

– Są w nim

Zwykłość

I jest zdumienie,

Są wahania

Przed krokiem

Razem

Trzepot skrzydeł,

Anielski taniec,

Nowe sceny

I rzeczywistość,

Nasze nocne

Senne dumanie

I ta senna

– Być może,

Przyszłość