GDZIEŚ  TAM  W  PUSTCE

Między zmysłów

Pułapką ulotną,

Na ścieżynkach

Naszych zachwytów

Chwilką zwykłą,

Przygodą zawrotną,

Tą wędrówką

Znikąd

Do nikąd

My wędrowcy,

My tropiciele

Na ścieżynkach

Pod gwiazd ogromem

Wysrebrzeni

Tarczą Księżyca,

Nieświadomi

Co naszym jest

Domem

Świat

– Jak ładnie brzmi to pojęcie,

Jeden wzór

– Jakże prosta relacja,

Wciąż nie wiemy

– My zapatrzeni

W tę pułapkę

Naszych zapatrzeń

Wszystko jasne

– Znamy teorie,

Hipotezy

I przypuszczenia,

Świat

– Ten wkoło istnieje

Wbrew sobie,

Pośród zmiennych

Nowego

Znaczenia

Nasi jakże wielcy

I znani

Myśliciele

– Twórcy teorii,

A nad nimi

Nocy aksamit,

Gwiazd srebrzystość,

Ich rzeczywistość,

Romantyczność

I my

Niepokorni