PIÓRO…

Ptak

Przedziwny

Rozpostarł skrzydła

Między kresem

I kresem widoku

– Tylko ciemność

I tylko cisza

– W mroku,

W ciszy,

Odwieczny spokój

My zbyt mali,

Zbyt przerażeni,

Nie patrzymy

Ku górze,

Ku gwiazdom,

Wysnuwamy wciąż

Nowe teorie

Bez nakazu

– Nie wiedząc

Czy warto

My oślepli

Nadmiarem nocy

– Gdzieś tam wewnątrz

Spragnieni światła,

Tkamy w palcach

Wciąż nowe teorie

– Nie widzimy,

Że drzwi są otwarte

Ptak

Nad nami

– Bezmierne skrzydła,

I to jedno

Jedyne pragnienie

– Wyrwać pióro

– Rozpalić ogień,

Który

Nasze

Rozświetli

Marzenie