Z  NOTATNIKA  MYSZY –  WYZNANIE

Myszko moja

– Takie to słowa

Usłyszała mysz

W swojej norce,

Zasłuchała się,

Zadumała,

Wprowadzona przez słowa

W manowce

Skąd te słowa,

Gdy norka pusta,

Nagie ściany

I pusta komora,

Pocierała

Swe mysie usta

Szepcząc

– Czyżbym była dziś

Chora

Dziwne słowa

I usta spragnione

– Skąd ta pora,

To przecież zima,

Co się dzieje,

Gdy dziać się nie może

I nie można

Powagi utrzymać

Jestem przecież

– Każdy to powie,

Szarą myszką

Do głębi

Logiczną,

Nikt nie może

O żadnej porze

Myśli zmieszać

A potem zniknąć

Wyszła myszka

Przed swoją norkę,

Wszystko wkoło

Obiega wzrokiem,

Ktoś był

Przecież,

Tak nagle zniknął,

Nie pomyślał,

Że jest

Jakieś potem