POKOLENIE

Rozgarniamy słowami

Zasłony

– Te, którymi

Świat nas obdzielił

Dosyć szczodrze

– Być może mądrze,

Byśmy wszyscy

Nie nazbyt chcieli

Byśmy wszyscy

– Z opaską na oczach,

Ociemniali,

Spragnieni wiedzy,

Próbowali

Na drogi poboczach

Tyczyć

Własne

Wąziutkie ścieżki

Nieistotne są

Pory roku,

Zamieszania,

Aktywa historii,

Okrucieństwo

I czasów niepokój,

Zagapienie,

Czy zamyślenie,

Gdy pozornie jesteśmy

Wolni

My

Kolejne

Snów pokolenie

Ociemniałe

– Bo tak należy,

Zanurzeni

W galaktyk przestrzenie,

My stworzeni,

By Jednak

W coś wierzyć